Monday, July 27, 2009

Sian Dak Neng...

Whole day smalam aku ade kat rumah. Dak neng pandang jer muke aku...tp aku buat tak layan jer. tengahari bila nak bg makan, dak neng takde. Puas aku panggil, dak neng tak mucul jugak. Selalu ade jer menebeng kat muka pintu. Dalam pukul tiga, masa layan Balqis mkn kek, dak neng muncul. Aku terus bg makan. Dak neng jalan slow ajer. Senyap plak tuh.

Petang masa minum petang dengan ayah, dak neng tak muncul lg. Kenyang agaknyer lepas mkn nasik. Masa aku dok leka baca novel dalam bilik, dengar mak cakap ngan ayah dak neng sakit. Aik! Aku terus meluru keluar tengok dak neng. Badan dak neng panas sangat sangat. Puting susu dak neng bengkak . Sampai dah naik biru. Macam ada susu beku. Semua keras. Dak neng senyap jer bila mak pegang dia. Alamak, dah laa esok nak g keje. Sapa plak nak bawak dak neng gi klinik nih. Patutlaaa muka dak neng sedih jer hari nih. sakit rupenye. haishhh..menyesal betul tak layan dak neng.

Ape laa nasib ko hari nih neng! mintak2 ko dah sihat laaa..

p/s : dak neng baru deliver anak-anak dia sebulan yang lepas. Dak neng nih bukan duduk umah aku. dia nih org lain punyer. tp sebab dia selalu datang kat rumah menebeng hari2 carik makanan, kitorang dah sayang plak kat dia. anak2 dia pon aku tak penah tgk.

No comments: